به گزارش «قدس آنلاین»،  "در دانشگاه خیلی می شود کار کرد، اتفاقاً در دانشگاه باید کار کرد. چه کسی باید در دانشگاه کار بکند؟ شما. شما تشکّلها هستید که در دانشگاه باید کار بکنید. البته خطاب بنده در غیر از این جلسه به همه است؛ من به همه‌ آن هسته‌های فکری و عملیِ جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتباً می گویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به‌ قول میدان جنگ، آتش‌به‌اختیار. "

این بخشی از سخنان مهم رهبر معظم انقلاباسلامی در جمع دانشگاهیان است، معظم له در این دیدار به موضوع مشکلات فرهنگی  اشاره می کنند که نشان از دغدغه ایشان و بی توجهی مسئولان دارد و به همین دلیل است که روی سخن خود را خطاب به فعالان دانشجویی قرار می دهد که در مقابل هجوم فرهنگی غربی ها آتش به اختیار عمل کنند.

امام خامنه ای در طول سالهای گذشته بارها و بارها بر موضوع سبک زندگی ایرانی-اسلامی تاکید فرموده اند و از مسئولان خواسته اند زمینه اجرای این مهم را فراهم سازند اما ناگهان در کشور موضوع سند ۲۰۳۰۰ مطرح می شود که نه تنها مغایر مبانی انقلاب و اسلام است که به تعبیر مقام معظم رهبری استقلال کشور را نیز هدف گرفته است.

سوال اینجاست مسئولان نهادهای فرهنگی و اجرایی کشور در زمینه مسائل فرهنگی چه کرده اند، کارنامه دولت یازدهم در حل  مشکلات فرهنگی چه بوده است؟

برای رسیدن به این سوال که چرا مقام معظم رهبری در زمینه مسائل فرهنگی به دانشجویان فرمان آتش به اختیار می دهند را باید در عملکرد مسئولان دیدف زمانی که در جنگ و شبیخون فرهنگی دشمن علیه کشور پخش ربنا قبل از افطار به نظر دولتی ها مساله  اصلی و اساسی می آید مشخص است مسئولان نه تنها نتوانسته اند دغدغه های اصلی حوزه فرهنگی را بشناسند بلکه کارنامه مثبتی نیز از اجرای منویات رهبری در زمینه مسائل فرهنگی ندارند.

معنای آتش به اختیار چیست؟

آتش به اختیار / Weapons Free» در میدان رزم در مقطعی به کار می‌رود که فرمانده قرارگاه، ستاد یا صف توان مدیریت نیروها و مدیریت فرمان آتش را به دلایل مختلف نداشته باشد. در واقع به طور مرسوم، وضعیت باید به شکل «آتش به فرمان / Weapons Hold» باشد اما اگر امکان تشخیص از فرمانده میدان یا ستاد سلب شده باشد، به افسران تحت امر فرمان آتش به اختیار را می‌دهند و تشخیص را برعهده افسران می‌گذارند. «آتش به اختیار» در خطوط دفاعی و نگهبانی عمدتاً در مقابل مهاجمان ناشناس به عنوان رویکردی دفاعی کارکرد دارد. نکته دیگر اینکه فرمان «آتش به اختیار» در شرایط جنگی کارکرد دارد و در غیر این صورت فرمان «آتش به احتیاط / Weapons Tight» کارکرد دارد.

تفاوت «آتش به احتیاط» با «آتش به اختیار» به خطیر بودن موقعیت بازمی گردد. در موقعیت آتش به احتیاط که معمولاً در صحنه‌های غیرجنگی کارکرد دارد، باید از دشمن بودن طرف مقابل اطمینان حاصل کرد و سپس شلیک نمود اما در وضعیت «آتش به اختیار» که خطیر بودن اوضاع را نشان می‌دهد و در صحنه نبرد کارکرد وسیع تری دارد، باید بیشتر جانب احتیاط را به خرج داد و برای اطمینان از حفظ جبهه خودی، برخورد محتاطانه با دشمن نداشت.

دستور امام خامنه ای به افسران جنگ نرم نشان می دهد ما همچنان در جنگی فرهنگی هستیم و متاسفانه نهادهای فرهنگی نتوانسته اند به وظایف خود در این جنگ نرم عمل کنند و به همین دلیل رهبر معظم انقلاب فرمان آتش به اختیار را به جوانان  مومن و متدین در دانشگاهها می دهند.